- ابوغالب احمد الشیبانی (اَ لِ)
احمد بن محمد بن محمد بن سلیمان بن حسن بن جهم بن بکیر بن اعین بن سنسن الشیبانی. او یکی از افراد خاندان معروف آل اعین و از غیر نژاد عرب است. شیخ ابوجعفر طوسی در فهرست گوید: ابوغالب زراری از بکیریون و بکیریون زراریان اند و تا زمان ابی محمد علیه السلام به بکیری معروف به ودند تا توقیعی از ابی محمد علیه السلام صادر شد و در آن نام او بوطاهر زراری آمده بود. و عبارت توقیع این بود فامّا الزراری رعاه الله از این پس این خاندان خود را زراری خواندند و ابوغالب به روزگارخویش شیخ اصحاب ما (امامیه) و استاد و فقیه آنان بود و او را کتبی است از جمله کتاب التاریخ و این کتاب به پایان نرسید و تنها هزار ورقه از آن تخریج شد و کتاب دیگر بنام کتاب ادعیه السفر. نجاشی در فهرست گوید: ابوغالب زراری اخبار بنی سنسن را گرد کرده است و او به روزگار خود شیخ عصابه و روی قوم بود و علاوه بردو کتاب سابق الذکر کتاب الافضال و مناسک الحج کبیر ومناسک الحج صغیر و کتاب الرساله الی ابن ابنه ابی طاهر فی ذکر آل اعین را بدو نسبت کرده است و در سنۀ 368 هجری قمری درگذشت و قبر او در نجف اشرف است و از نبسۀ او ابوطاهر مذکور خلف ماند و مجلسی گوید: کان من افاضل الثقات و المحدثین و کان استاد الافاضل الاعلام کالشیخ و ابن الغضائری و احمد بن عبدون قدس الله اسرارهم. و آنچه خود او در رساله ای که بنام حفید خود ابوطاهر کرده گفته است بآنچه از سایر کتب قبلا نقل کردیم مخالف است چه او گوید: مادر حسن بن جهم دختر عبید بن زراره بود و از انرو ما را زراری خوانند لکن ما از فرزندان بکیر هستیم و پیش از بکیر بنام ولدالجهم معروف به ودیم و اول کسی که از خاندان ما بزراره منسوب شد جد ما سلیمان بود و ابوالحسن علی بن محمد عسکری علیهم االسلام بتوریه و از راه پوشیدن نام او در نامۀ خویش جدما را زراری خواند و مابین امام و جد ما در اموری که امام در کوفه و بغداد داشت مکاتباتی بود و پدر من محمد بن محمد بن سلیمان در بیست و چند سالگی بمرد و درآن وقت من پنج سال و چند ماه داشتم و مولد من شب دوشنبۀ 27 ربیعالاّخر سال 285 بود و جد من محمد بن سلیمان در غرۀ محرم سال 300 هجری قمری وفات کرد... و ابوغالب در زمان غیبت صغری با سفراء اختصاص داشته است